Wariacje na temat sera...

Kminkowy ser Janowy

Jest to przysmak kuchni łotewskiej. Spotkałam się z nim w książce odnalezionej w domowej biblioteczce pt. Przysmaki dla malucha Ireny Opielińskiej z 1987 roku. Na Łotwie ser ten związany był niegdyś z obchodami nocy świętojańskiej, dziś jest popularny i dostępny przez cały rok. Podaje się go z pieczywem, do piwa, a także idealnie nadaje się dla dzieci... Oczywiście powyższy opis opieram o informacje zaczerpnięte z różnych źródeł, a nie o własne doświadczenia, ponieważ na Łotwie nigdy nie byłam. W mojej książce przepis na ten ser znajduje się w rozdziale "Kinderbal", czyli bal dla dzieci...stąd też pomysł na dekorację.

Składniki:

1/2 kg białego sera,

1 1/2 l mleka 3.2%,

1 jajko,

50 g masła,

50 g śmietany,

sól, kminek (a dla tych, którzy nie lubią kminku - dowolne zioła).

Mleko podgrzać nie dopuszczając do wrzenia. Nieprzerwanie mieszając dodawać zmielony twaróg. Pod wpływem twarogu mleko zacznie się warzyć.

Kiedy serwatka wyraźnie oddzieli się od masy serowej, przerwać podgrzewanie i zaczekać, aż masa osiądzie na dnie garnka. Wówczas serwatkę odlać, a zawartość garnka przełożyć do gazy ułożonej na sicie. Szybko odcisnąć i jeszcze gorąca przenieść do rondelka, w którym stopiliśmy masło. Mieszając dodawać stopniowo gęstą, kwaśną śmietanę wymieszaną z jajkiem, solą i kminkiem. Można też dodać odrobinę pieprzu. Podgrzewać, aż masa stanie się jednolita (jeśli będziemy podgrzewać zbyt krótko, ser będzie się kruszyć, jeśli zbyt długo - stwardnieje). Gotową masę serową przełożyć do okrągłej wysmarowanej masłem miseczki i pozostawić w chłodnym miejscu by wystygła. można też uformować ser w kształt "gomółki" pozostawiając go do wystygnięcia w lnianej ściereczce, na sicie i pod ciężarem miseczki.

Ser dobrze kroi się na plasterki (chociaż mój egzemplarz był nieco "ciągnący się") - idealny na kanapki z ciemnego pieczywa.