Tarta, film i sposób na pozbycie się łez...

Tarta ziemniaczano-cebulowa

Przepis na to sycące danie pochodzi z książeczki Wegetariańskie dania. 101 sprawdzonych przepisów wydanej przez GoodFood magazine. Oczywiście wprowadziłam pewne zmiany. Zachęcam do zrobienia takiej tarty, razem z soczystą sałatką może ona stworzyć doskonałe danie obiadowe. To jest chyba moja ulubiona tarta. Robiłam ją już kilka razy i za każdym wszystkim bardzo smakowała...

Składniki:

gotowe ciasto francuskie,

4 cebule cienko pokrojone,

10 ziemniaków podgotowanych w mundurkach,

2 ząbki czosnku,

1 łyżka suszonego tymianku,

2 jaja,

200 ml śmietany 18%,

2 łyżki pełnoziarnistej musztardy (np. francuska),

sól i pieprz (o ile potrawa będzie wymagała doprawienia).

Rozgrzej piekarnik do temperatury 180 st. C. Na formę do tarty wyłóż ciasto francuskie i opiecz je w piekarniku z opcją termoobiegu przez około 10 minut.

Na patelni rozgrzej olej i smaż cebulę przez 8-10 minut, aż będzie dobrze podsmażona. Dodaj czosnek oraz większość tymianku i smaż jeszcze przez 2 minuty. Następnie połowę cebuli wyłóż na podpieczone ciasto.

Ugotowane ziemniaki obierz i pokrój na grube talarki, ułóż na blasze, po czym nałóż resztę cebuli.

Ubij jaja, śmietanę i musztardę, jeśli trzeba dopraw jeszcze solą i pieprzem. Polej mieszaniną warzywa na blasze. Wierzch posyp pozostałym tymiankiem i piecz przez 20-30 minut, aż nadzienie będzie złociste i ścięte. Jeśli wydaje ci się, że wierzch tarty zbytnio się spieka możesz przykryć ją folią aluminiowa i piec dalej.

Wczoraj natomiast obejrzałam bardzo sympatyczny film meksykański o miłości i gotowaniu zatytułowany Przepiórki w płatkach róży w reżyserii Alfonso Araua. Chociaż tytułowego dania nigdy w życiu bym nie wypróbowała to film wywołał we mnie bardzo pozytywne emocje. 

Bohaterki filmu na przykład, prezentują dość zabawny sposób na pozbycie się łez podczas krojenia cebuli - otóż krojąc cebulę należy jedną jej połowę położyć na czubku głowy, a łzy znikną... Film pełen jest takich naiwnych i zabawnych sytuacji, ale nie pozbawiony jest też momentów wzruszających. Polecam osobom, które lubią hiszpańskojęzyczne kino i filmy o gotowaniu... Należy również dodać, że film jest ekranizacją powieści Laury Esquivel. Co ciekawe tytuł oryginału (zarówno powieści jak i filmu) brzmi: Como Agua Para Chocolate... nie znam języka hiszpańskiego, ale domyślam się, że tytuł ten ma się nijak do polskiego tłumaczenia.